همزمان با رشد بدن :قلب هم رشد می کند جثه ما هر اندازه که باشد:اندازه قلب ماکمی بزرگ تر از مشت دست ماست۰
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم بهمن ۱۳۸۶ ساعت توسط نیما برنا
|
. نیما هستم متولد: 23/1/ 1377
ساکن: غرب تهران
کلاس :دوم راهنمایی موفقیت خود را مدیون تلاش وفداکاری پدر ومادر عزیزم می دانم
0با تشکر وسپاس از معلم های خوبم که به من اموختن وبرایم زحمات زیادی کشیدند
آموخته ام چیزهای كم اهمیت را تشخیص دهم و سپس آن هارانادیده بگیرم.
▪آموخته ام كه باخت در یك نبرد كوچك را به قصد برد در یك جنگ بزرگ بپذیرم .
▪آموخته ام زندگی را از طبیعت بیاموزم ، چون بید متواضع باشم ، چون سرو ، راست قامت ، مثل صنوبر ، صبور ، مثل بلوط مقاوم ، مثل رود ،روان ، مثل خورشید با سخاوت و مثل ابر با كرامت باشم . . ▪
آموخته ام ثروتمند كسی نیست كه بیشترین ها را دارد ، بلكه كسی است كه به كمترین ها نیاز دارد. ▪
آموخته ام دو نفر می توانند با هم به یك نقطه نگاه كنند ولی آنرا متفاوت ببنند.
▪آموخته ام كافی نیست فقط دیگران را ببخشیم ، بلكه گاهی خود را نیز باید ببخشیم .
▪آموخته ام كه فقط چند ثانیه طول می كشد تا زخم های عمیقی در قلب كسانی كه دوستشا ن داریم ، ایجاد كنیم اما سال ها طول می كشد تا آن زخم ها را التیام بخشم . ▪ آموخته ام كه دوستان خوب و واقعی ، جواهرات گرانبهایی هستند كه به دست آوردن شان سخت و نگه داشتن شان سخت تر است . ▪ آموخته ایم كه همه می خواهند روی قله كوه زندگی كنند ، اما تمام شادی ها وقتی رخ می دهند كه در حال بالا رفتن از كوه هستند.